PREDILEÇÃO PELOS MAIS NECESSITADOS – Parola de 20 de outubro de 2025 – (Confira essa pequena reflexão também em Italiano, Alemão, Espanhol, Polonês, Inglês e Francês) – Bom dia!

Parola de segunda-feira, 20 de outubro de 2025

TAGESMOTTO # PASAPALABRA DEL DÍA # DAILY PASSWORD # PASSAPAROLA DEL GIORNO # SENHA DO DIA # MOT DE PASSE # HASŁO DNIA

 

PREDILEÇÃO PELOS MAIS NECESSITADOS

A predileção de Deus pelos mais necessitados atravessa toda a Escritura e revela o núcleo central do Evangelho. Desde o Antigo Testamento, o Senhor se mostra como defensor dos pobres, dos órfãos, das viúvas e dos estrangeiros.
Em Jesus, essa preferência se manifesta de forma plena: Ele se aproxima dos marginalizados, acolhe os pecadores, cura os enfermos e dignifica aqueles que eram desprezados pela sociedade.
Não se trata de exclusão dos demais, mas de amor prioritário àqueles que mais sofrem.
Seguir Cristo significa aprender a enxergar cada pessoa com a dignidade de filho de Deus, mas dar passos concretos em direção aos que têm menos e sofrem mais. Essa é a encarnação do Evangelho.
Ao cuidar dos mais frágeis, estamos cuidando do próprio Cristo, que disse: “Tudo o que fizestes a um destes pequeninos, a mim o fizestes”. (Cf. Mt 25,40)

Die Bedüftigsten bevorzugen

Gottes Vorliebe für die Bedürftigsten zieht sich durch die gesamte Heilige Schrift und offenbart den Kern des Evangeliums. Seit dem Alten Testament zeigt sich der Herr als Verteidiger der Armen, Waisen, Witwen und Fremden.

In Jesus kommt diese Vorliebe voll zum Ausdruck: Er nähert sich den Ausgegrenzten, nimmt Sünder auf, heilt Kranke und würdigt diejenigen, die von der Gesellschaft verachtet wurden.

Es geht nicht um die Ausgrenzung der anderen, sondern um die vorrangige Liebe zu denen, die am meisten leiden.

Christus nachzufolgen bedeutet, jeden Menschen als Kind Gottes in seiner Würde zu sehen, aber konkrete Schritte auf diejenigen zuzugehen, die weniger haben und mehr leiden. Das ist die Verkörperung des Evangeliums.

Indem wir uns um die Schwächsten kümmern, kümmern wir uns um Christus selbst, der gesagt hat: „Was ihr für einen meiner Geringsten getan habt, das habt ihr mir getan“ (vgl. Mt 25,40).

 

PREFERIR A LOS MÁS NECESITADOS

La predilección de Dios por los más necesitados impregna toda la Escritura y revela el núcleo central del Evangelio. Desde el Antiguo Testamento, el Señor se muestra como defensor de los pobres, de los huérfanos, de las viudas y de los extranjeros.
En Jesús, esta preferencia se manifiesta plenamente: Él se acerca a los marginados, acoge a los pecadores, sana a los enfermos y dignifica a aquellos que eran despreciados por la sociedad.
No se trata de excluir a los demás, sino de priorizar el amor por quienes más sufren.
Seguir a Cristo significa aprender a ver a cada persona con la dignidad de hijo de Dios, pero dando pasos concretos hacia quienes tienen menos y sufren más. Esta es la encarnación del Evangelio.
Al cuidar de los más vulnerables, estamos cuidando al mismo Cristo, que dijo: “Les aseguro que cada vez que lo hicieron con el más pequeño de mis hermanos, lo hicieron conmigo.” (Cf. Mt. 25,40)

GIVE PRIORITY TO THOSE MOST IN NEED

God’s predilection for the neediest runs through the whole Scripture and reveals the central nucleus of the Gospel. Since the Old Testament, the Lord has shown himself to be the defender of the poor, orphans, widows, and foreigners.
In Jesus, this preference is fully manifested: He draws near to the marginalized, welcomes sinners, heals the sick, and dignifies those who were despised by society.
It is not about excluding others, but about giving priority to those who suffer the most.
Following Christ means learning to see each person with the dignity of a child of God, but taking concrete steps toward those who have less and suffer more. This is the incarnation of the Gospel.
By caring for the most vulnerable, we are caring for Christ himself, who said, “Whatever you did for one of the least of these, you did to me” (cf. Mt 25,40).

PREDILIGERE I PIÙ BISOGNOSI

La predilezione di Dio per i più bisognosi attraversa tutta la Scrittura e rivela il nucleo centrale del Vangelo. Fin dall’Antico Testamento, il Signore si mostra come difensore dei poveri, degli orfani, delle vedove e degli stranieri.
In Gesù, questa preferenza si manifesta pienamente: Egli si avvicina agli emarginati, accoglie i peccatori, guarisce i malati e onora coloro che erano disprezzati dalla società.
Non si tratta di escludere gli altri, ma di amare in modo prioritario coloro che soffrono di più.
Seguire Cristo significa imparare a vedere ogni persona con la dignità di figlio di Dio, ma compiere passi concreti verso coloro che hanno meno e soffrono di più. Questa è l’incarnazione del Vangelo.
Prendendoci cura dei più fragili, ci prendiamo cura di Cristo stesso, che ha detto: «Tutto quello che avete fatto a uno di questi miei fratelli più piccoli, l’avete fatto a me» (cf Mt 25,40).


PRIVILÉGIONS LES PLUS DÉMUNIS

La prédilection de Dieu pour les plus démunis traverse toute l’Écriture et révèle le cœur même de l’Évangile. Depuis l’Ancien Testament, le Seigneur se montre comme le défenseur des pauvres, des orphelins, des veuves et des étrangers.
En Jésus, cette préférence se manifeste pleinement : il s’approche des marginaux, accueille les pécheurs, guérit les malades et rend leur dignité à ceux qui étaient méprisés par la société.
Il ne s’agit pas d’exclure les autres, mais d’aimer en priorité ceux qui souffrent le plus.
Suivre le Christ signifie apprendre à voir chaque personne avec la dignité d’un enfant de Dieu, mais aussi faire des pas concrets vers ceux qui ont moins et souffrent le plus. C’est là l’incarnation de l’Évangile.
En prenant soin des plus fragiles, nous prenons soin du Christ lui-même, qui a dit : « Tout ce que vous avez fait à l’un de ces plus petits, c’est à moi que vous l’avez fait » (cf. Mt 25, 40).

MIŁUJMY NAJPIERW POTRZEBUJĄCYCH

Boże upodobanie do potrzebujących przewija się przez całe Pismo Święte i odsłania sedno Ewangelii. Od czasów Starego Testamentu Pan daje się poznać jako obrońca ubogich, sierot, wdów i obcych.

W Jezusie ta preferencja objawia się w całej okazałości: On zbliża się do ludzi z marginesu, przyjmuje grzeszników, uzdrawia chorych i odnosi się z szacunkiem do pogardzanych przez społeczeństwo. Nie chodzi o wykluczanie innych, ale o miłowanie w pierwszej kolejności tych, którzy cierpią najbardziej.

Naśladowanie Chrystusa wymaga uczenia się dostrzegania w każdym człowieku godności dziecka Bożego, podejmowania konkretnych kroków wobec tych, którzy mają mniej a cierpią bardziej. Wtedy wprowadzamy Ewangelię w życie.

Troszcząc się o najsłabszych, troszczymy się o samego Chrystusa, który powiedział: „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25, 40).

Postado por Apolonio Carvalho Nascimento às 02:05

Leia também...