APROXIMAR-SE DE QUEM SE ENCONTRA EM NECESSIDADE – Parola de 10 de dezembro de 2025 – (Confira essa pequena reflexão também em Alemão, Italiano, Espanhol, Polonês, Inglês e Francês) – Boa tarde!

Parola de quarta-feira, 10 de dezembro de 2025

TAGESMOTTO # PASAPALABRA DEL DÍA # DAILY PASSWORD # PASSAPAROLA DEL GIORNO # SENHA DO DIA # MOT DE PASSE # HASŁO DNIA

 

APROXIMAR-SE DE QUEM SE ENCONTRA EM NECESSIDADE

“Tive fome e me destes de comer; tive sede e me destes de beber; era estrangeiro e me acolhestes.” (Mt 25,35)
Aproximar-se de quem precisa é aproximar-se do próprio Cristo.
Quando vemos alguém em necessidade, seja material, emocional ou espiritual, temos diante de nós uma oportunidade sagrada de amar concretamente. Jesus não permaneceu distante da dor humana: Ele tocou os doentes, acolheu os marginalizados, ouviu os aflitos e deu de comer aos famintos. A verdadeira compaixão é ir ao encontro do outro.
Aproximar-se do outro exige sair de si, vencer o medo, o preconceito e a indiferença. É reconhecer no rosto do necessitado a presença viva de Jesus que nos chama à solidariedade.
Quando nos aproximamos de quem se encontra em necessidade, somos libertos do egoísmo e transformados pelo amor que é sinônimo de doação.

Auf Bedürftige zugehen

„Ich war hungrig, und ihr habt mir zu essen gegeben; ich war durstig, und ihr habt mir zu trinken gegeben; ich war fremd, und ihr habt mich aufgenommen.“ (Mt 25,35)
Sich denen zu nähern, die Hilfe brauchen, bedeutet, sich Christus selbst zu nähern.
Wenn wir jemanden sehen, der in Not ist, sei es materiell, emotional oder spirituell, haben wir eine heilige Gelegenheit, konkret zu lieben . Jesus blieb dem menschlichen Leid nicht fern: Er berührte die Kranken, nahm die Ausgegrenzten auf, hörte den Bedrängten zu und gab den Hungrigen zu essen. Wahres Mitgefühl bedeutet, auf den anderen zuzugehen.
Sich dem anderen zu nähern bedeutet, aus sich herauszugehen, Angst, Vorurteile und Gleichgültigkeit zu überwinden. Es bedeutet, im Gesicht des Bedürftigen die lebendige Gegenwart Jesu zu erkennen, der uns zur Solidarität aufruft.
Wenn wir uns denen nähern, die in Not sind, werden wir von Selbstsucht befreit und durch die Liebe verwandelt, die gleichbedeutend ist mit Hingabe.

ACERCARSE A QUIEN ESTÁ NECESITADO

“Tuve hambre, y ustedes me dieron de comer; tuve sed, y me dieron de beber; estaba de paso, y me alojaron” (Mt. 25,35)
Acercarse a quien necesita es acercarse a Cristo mismo.
Cuando miramos a alguien en necesidad, ya sea material, emocional o espiritual, tenemos ante nosotros una oportunidad sagrada para amar concretamente. Jesús no permaneció ajeno al dolor humano: tocó a los enfermos, acogió a los marginados, escuchó a los afligidos y dió de comer a los hambrientos. La verdadera compasión es ir al encuentro del otro.
Acercarse exige salir de uno mismo, vencer el miedo, los prejuicios y la indiferencia. Es reconocer en el rostro del necesitado la presencia viva de Jesús que nos llama a la solidaridad.
Cuando nos acercamos a quien se encuentra en necesidad, somos liberados del egoísmo y transformados por el amor, que es sinónimo de dar.

REACH OUT TO THOSE IN NEED

“I was hungry and you gave me something to eat, I was thirsty and you gave me a drink, I was a stranger and you welcomed me.” (Mt 25,35)
To approach those in need is to approach Christ himself.
When we look at someone in need, whether material, emotional, or spiritual, we have before us a sacred opportunity to love concretely. Jesus did not remain distant from human suffering: He touched the sick, welcomed the marginalized, listened to the afflicted and fed the hungry. True compassion is to go out to meet the other.
To reach out requires getting out of oneself, overcoming fear, prejudice and indifference. It is to recognize in the face of the needy the living presence of Jesus who calls us to solidarity.
When we reach out to those in need, we are freed from selfishness and transformed by the love, which is synonymous with giving.

AVVICINARSI A CHI È NEL BISOGNO

«Ho avuto fame e mi avete dato da mangiare; ho avuto sete e mi avete dato da bere; ero straniero e mi avete accolto» (Mt 25,35).
Avvicinarsi a chi è nel bisogno significa avvicinarsi a Cristo stesso.
Quando vediamo che qualcuno è nel bisogno, sia esso materiale, emozionale o spirituale, abbiamo davanti a noi un’opportunità sacra di amare concretamente. Gesù non è rimasto lontano dal dolore umano: ha toccato i malati, ha accolto gli emarginati, ha ascoltato gli afflitti e ha dato da mangiare agli affamati. La vera compassione è andare incontro all’altro.
Avvicinarsi agli altri richiede uscire da sé stessi, vincere la paura, il pregiudizio e l’indifferenza. È riconoscere nel volto del bisognoso la presenza viva di Gesù che ci chiama alla solidarietà.
Quando ci avviciniamo a chi è nel bisogno, veniamo liberati dall’egoismo e trasformati dall’amore che è sinonimo di donazione.


ALLER VERS CEUX QUI SONT DANS LE BESOIN

« J’avais faim et vous m’avez donné à manger ; j’avais soif et vous m’avez donné à boire ; j’étais étranger et vous m’avez accueilli. » (Mt 25,35)
Se rapprocher de ceux qui sont dans le besoin, c’est se rapprocher du Christ lui-même.
Lorsque nous regardons quelqu’un dans le besoin, que ce soit matériel, émotionnel ou spirituel, nous avons devant nous une occasion sacrée d’aimer concrètement. Jésus n’est pas resté loin de la douleur humaine : il a touché les malades, accueilli les marginalisés, écouté les affligés et nourri les affamés. La véritable compassion, c’est d’aller à la rencontre de l’autre.
Se rapprocher exige de sortir de soi-même, de vaincre la peur, les préjugés et l’indifférence. C’est reconnaître dans le visage du nécessiteux la présence vivante de Jésus qui nous appelle à la solidarité.
Lorsque nous nous rapprochons de ceux qui sont dans le besoin, nous sommes libérés de l’égoïsme et transformés par l’amour qui est synonyme de don.

ZBLIŻAJMY SIĘ DO POTRZEBUJĄCYCH

„Byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie” (Mt 25, 35).

Zbliżając się do potrzebujących zbliżamy się do samego Chrystusa.

Kiedy widzimy, że ktoś jest w potrzebie materialnej, emocjonalnej czy duchowej, mamy przed sobą najlepszą okazję, by miłować konkretnie. Jezus nie pozostawał obojętny na ludzkie cierpienia: dotykał chorych, przyjmował wyrzutków, słuchał cierpiących i karmił głodnych. Prawdziwe współczucie polega na wychodzeniu do drugich.

Żeby zbliżyć się do drugich musimy opuścić siebie, pokonać strach, uprzedzenia i obojętność. A następnie rozpoznać w ich obliczu obecność żywego Jezusa, który wzywa nas do solidarności.

Zbliżanie się do potrzebujących uwalnia nas od egoizmu a miłowanie ich, czyli podarowanie się, sprawia, że zmieniamy się na korzyść.

Postado por Apolonio Carvalho Nascimento

Leia também...